Posted by Sunanta063
, under
|
...ท่ามกลางความห่าง ไกล...
พอชีวิตออกเดินทาง ความรักก็ถูกกั้นกลาง
ให้ห่างด้วยระยะทาง ถ้าคนหนึ่งหวั่นไหว
อีกคนต้องหนักแน่น แล้วสิ่งที่เรากลัวก็จะไม่มีวันเกิดขึ้น
แค่ความไม่เข้าใจเพียงเล็ก น้อยในเวลาไม่นานก็ทำให้เกิดการ เปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ได้หาก ต้องอยู่ท่ามหลางความห่างไกลคง ไม่มีประโยชน์และไม่มีความสุข ถ้า อยู่อย่างกังวลถึงคนข้างหลัง
"บนความห่างไกล ถ้าใจไม่หนักแน่นสิ่งที่เรากลัวมักเกิดขึ้นเสมอ"
บางจังหวะของชีวิตเราไม่อาจหลีกเลี่ยงภาระหน้าที่ถ้าต้อง ห่ า ง ไ กล..................... จงปล่อยชีวิตปล่อยหัวใจให้เป็นอิสระด้วย ความเชื่อมั่นและไว้ใจแล้วต่าง คนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง
"ถ้าเราไม่กลัวสิ่งที่เราเคยกลัวก็จะไม่เกิดขึ้นเพราะสิ่งนั้นรู้ว่าเสียเวลาเปล่ากับการพยายามทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงร ะ ห ว่ า ง เรา"
อย่ารอให้รักจากไป..แล้วจึงเข้าใจว่ารักกัน
Posted by Sunanta063
, under
|
Posted by Sunanta063
, under
|
|
ความรักที่เกิดขึ้น . . .
ท่ามกลางความเหงานั้น เกิดขึ้นได้ง่าย
แต่การจะสานความรักต่อ. . .
ให้ยืนยาวได้นั้น เป็นเรื่องยาก ความเหงานั้น . . . มันโดดเดี่ยว
เปลี่ยนคนอ่อนไหว . . .
ให้กลายเป็นคนอ่อนแอได้
จนบางครั้ง . . .ต้องพยายามหาที่ยึดหัวใจ
ไม่ ให้เคว้ง ไปตามแรงกระทบของชีวิตและบางครั้ง . . .
ก็อาจเผลอ ไปยึดใครสักคน. . .ที่ไม่อาจจะยึดได้
เพราะเหตุผล แห่งความเป็นไปไม่ได้ ร้อยพันประการ . . .แต่ . . . เมื่อความรักได้เกิดขึ้นมาแล้ว
ไม่ว่าจะอยู่ร่วมได้ หรือไม่ . . .
มี สิทธิ์ครอบครอง หรือไม่ . . .
ก็ไม่อาจที่จะ . . . ห้ามไม่ให้รู้สึกรักได้ เมื่อในที่สุดแล้ว . . .ห้ามไม่ได้
ก็ อาจจะมีอีก ทางเลือกคือ . . .
การปล่อยหัวใจให้ได้ "รั ก"แต่ . . .
ต้องหาที่ยืน ที่เหมาะสมให้กับตัวเอง
หาบริเวณ ให้ตัวเองให้ได้
และหักห้ามใจ ไม่ให้เตลิดก้าวไปไกล
จากที่ที่ตัวเองต้องอยู่ . . .
นอกจาก . . .กล้าที่จะยืนอยู่ตรงนั้นแล้ว
ก็ ต้องกล้าที่จะเชื่อมั่นว่า . . .
เราต้องยืนอยู่ตรงนั้นให้ได้
และ ต้องไม่ไปไกลกว่านี้ . . .
อยากอยู่ตรงไหนก็ได้ . . .
แต่ต้องอยู่ในขอบเขต รักได้เท่านั้น
อย่า! ไปเผลอทำร้ายใครให้เจ็บปวด . . . |
|
|
Posted by Sunanta063
, under
|
ความรัก ...... เคยได้ยินอยู่บ่อยๆว่ามีรักก็เหมือนมีทุกข์
แต่ทำไมใครๆก็ยังคง ตามหาความรักกันอยู่......
จริงๆแล้ว ความรัก ไม่ได้ทำให้เราเสียนำตา หรอกนะ!
รู้มั๊ยล่ะว่าจริงๆแล้วคนเราเสียนำ ตาจากอะไร...... เราเสียนำตา จากความไม่จริงใจของเค้าต่างหาก..
เค้า คนที่คุณมอบความรัก ความจริงใจ ความห่วงใยให้เสมอ..
ถ้าคุณไม่อยาก เสียนำตากับความรัก ....
ก็เพียงแค่อย่ารักใครมากกว่ารักตัว เอง..... เหลือ ที่ไว้ให้กับตัวเอง ยืดตัวพร้อมรับทุกๆอย่างที่จะผ่านเข้ามา และต้อง
นึก อยู่เสมอว่า ต้องอยู่ให้ได้แม้ไม่มีเค้า.....
**อย่า บอกคำว่ารักกับใคร ถ้าใจเราไม่ได้คิดอย่างนั้นจริงๆ**